ค้นหา
เมนู
- หน้าหลัก
- หมวดหมู่
- ภัยพิบัติ (65)
- ธรรมชาติ (286)
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (172)
- สังคม (2814)
- วัฒนธรรม (3270)
- ความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม (19)
- ชาติพันธุ์ (531)
- ประเพณี (780)
- ภูมิปัญญาไทย (1652)
- เครือข่ายทางวัฒนธรรม (204)
- วัฒนธรรมหลวง (17)
- เนื้อหาวัฒนธรรมรอจัดหมวด (0)
- ศิลปะและการบันเทิง (699)
- ศาสนาและจิตวิญญาณ (7090)
- เนื้อหารอจัดหมวด (26)
- ค้นหาชั้นสูง
- บริจาคเนื้อหา
- เกี่ยวกับโครงการ
ล็อกอิน
หน้าแรก › หมวดหมู่ › วัฒนธรรม (3270) › ภูมิปัญญาไทย (1652) › การละเล่นพื้นบ้านและนาฏศิลป์ (381) › เครื่องดนตรีพื้นบ้าน (77) ›
เปิงมางคอก (Membranophone)
เขียนโดย njoy เมื่อ จันทร์, 03/09/2009 - 13:03. | in
วันที่เอกสารถูกสร้าง:
09/03/2009
ที่มา:
http://www.monstudies.com
เปิงมางคอก (Membranophone)
องค์ บรรจุน
เปิงมางคอก
เปิงมางคอก เป็นเครื่องดนตรีมอญชิ้นหนึ่ง มีลักษณะเป็นกลองที่ขนาดแตกต่างกัน ๗ ลูก ผูกเป็นราวอยู่ในชุดเดียวกัน ลูกเปิงมางมี ๗ ขนาดตั้งแต่ใหญ่ไปหาเล็ก ขึงด้วยหนัง ๒ หน้า ขึ้นหน้าด้วยหนังเรียดโยงสายเร่งหนังหน้ากลองเป็นแนวยาวตลอด หุ่นกลองเวลาบรรเลงต้องติดข้าวสุกบดผสมขี้เถ้าตรงกลางก่อนลูกเปิงมางแต่ละใบ จะมีห่วงไว้แขวน คอกเปิงมางทำเป็นรั้ว ๓ ชิ้นติดต่อกัน โดยใช้ตะขอ หรือ สลัก มีตะขอแขวนลูกเปิงเป็นระยะ รั้วเป็นรูปโค้งเกือบรอบวงกลม มีทางให้คนเข้าไปบรรเลงตรงกลางคอก
ประวัติ จากส่วนประกอบที่มีลูกเปิงมาง ๗ ใบและคอกใส่ลูกเปิงมาง ๑ คอก จึงเรียกเครื่องดนตรีชนิดนี้ว่า เปิงมางคอก แต่เดิมเป็นเครื่องดนตรีของชาวมอญ เล่นในวงปี่พาทย์มอญ ภายหลังชาวไทยนิยมนำมาบรรเลง โดยมีการรับอิทธิพลนี้มาตั้งแต่สมัยอยุธยา