ค้นหา
เมนู
- หน้าหลัก
- หมวดหมู่
- ภัยพิบัติ (65)
- ธรรมชาติ (286)
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (172)
- สังคม (2814)
- วัฒนธรรม (3270)
- ความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม (19)
- ชาติพันธุ์ (531)
- ประเพณี (780)
- ภูมิปัญญาไทย (1652)
- การจัดการทรัพยากรธรรมชาติ (11)
- การแต่งกาย (25)
- การรักษาโรค (67)
- การละเล่นพื้นบ้านและนาฏศิลป์ (381)
- การศึกษา (2)
- งานช่างฝีมือพื้นบ้าน (385)
- ผ้าทอ (300)
- งานหล่อ (0)
- งานแกะสลัก (11)
- งานปั้น เครื่องปั้นดินเผา และเซรามิก (12)
- ภาพเขียน (1)
- เครื่องถม (0)
- เครื่องจักรสาน (36)
- เครื่องทอง (1)
- เครื่องเงิน (2)
- เครื่องกระดาษ (2)
- เครื่องเขิน (2)
- เครื่องไม้ (7)
- เครื่องรัก (0)
- เครื่องโลหะ (6)
- เครื่องหนัง (0)
- อัญมณีและเครื่องประดับ (0)
- งานช่างฝีมืออื่นๆ (4)
- ที่อยู่อาศัย (99)
- ภาษาและวรรณกรรม (290)
- ศิลปะการป้องกันตัว (8)
- อาชีพและวิธีการหากิน (27)
- อุปกรณ์หากินและของใช้ (154)
- อาหาร (203)
- เครือข่ายทางวัฒนธรรม (204)
- วัฒนธรรมหลวง (17)
- เนื้อหาวัฒนธรรมรอจัดหมวด (0)
- ศิลปะและการบันเทิง (699)
- ศาสนาและจิตวิญญาณ (7090)
- เนื้อหารอจัดหมวด (26)
- ค้นหาชั้นสูง
- บริจาคเนื้อหา
- เกี่ยวกับโครงการ
ล็อกอิน
รูปลักษณ์ของลายหลักบนผ้าจกและศิลปะการปักเย็บด้วยมือของชาวไท-ยวนราชบุรี (1)
รูปลักษณ์ของลายหลักบนผ้าจกและศิลปะการปักเย็บด้วยมือของชาวไท-ยวนราชบุรี เอกลักษณ์ของลายหลักบนผ้าจก
ลายหลักเป็นลายขนาดใหญ่ที่ใช้จกอยู่ตรงกลางของตีนซิ่น มีรูปทรงที่เป็นหลักใหญ่ ๆ มาแต่โบราณถึงพุทธศักราช 2537 จำนวน 8 ลายคือ
- ลายหน้าหมอน
ที่มาของชื่อ เรียกสืบต่อกันมาตั้งแต่โบราณ
แนวทางสันนิษฐาน รูปทรงคล้ายสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนมักปรากฏอยู่ในลายของหน้าหมอนจก
แหล่งทอ กลุ่มช่างฝีมือคูบัว ปัจจุบันทอที่ศูนย์สืบทอดศิลปะผ้าจกราชบุรี และศูนย์หัตถกรรมพื้นบ้านราชบุรี วัดคูบัว แต่เป็นที่น่าสังเกตว่าลายหน้าหมอนไม่มีผู้นิยมมากนัก
ประโยชน์ ใช้ทอจกเป็นลายในตีนผ้าซิ่น และจะพบบ้างในหน้าหมอนจกของไท-ยวนราชบุรี
- ลายดอกเซีย
ที่มาของชื่อ เป็นชื่อที่เรียกสืบกันมาตั้งแต่โบราณ ไม่มีความหมายในปัจจุบัน
แนวทางสันนิษฐาน ไม่สามารถสันนิษฐานได้แน่ชัด
แหล่งที่นิยมทอ ช่างฝีมือไท-ยวน ตำบลคูบัว อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี เช่น กลุ่มบ้านหัวนา ของคุณยายซ้อน กำลังหาญ และกลุ่มศูนย์สืบทอดศิลปะผ้าจกราชบุรี ปัจจุบันกลุ่มช่างฝีมือกลุ่มอื่นเริ่มนำมาลายนี้ไปทอกันบ้างแล้ว
ประโยชน์ ใช้ทอเป็นลายผ้าจกเพื่อประกอบเป็นซิ่นตีนจก ไม่พบในผ้าจกประเภทอื่น
- ลายกาบ
ที่มาของชื่อ เรียกสืบต่อกันมาตั้งแต่โบราณ
แนวทางสันนิษฐาน ลักษณะของลาย คล้ายกับกาบของลำไม้ไผ่
แหล่งที่นิยมทอ ช่างฝีมือกลุ่มตำบลดอนแร่ ตำบลห้วยไผ่ ตำบลรางบัว ปัจจุบัน มีการทอในทุกกลุ่มช่างฝีมือ เช่น ศูนย์หัตกรรมพื้นบ้านวัดนาหนอง วัดคูบัว วัดรางบัว และช่างฝีมือทอบ้านตะโกกลุ่มบ้านหัวนาและศูนย์สืบทอดศิลปะผ้าจกราชบุรี วัดแคทราย เป็นลายที่มีผู้นิยมทอกันมากและถือว่าเป็นลายมาตรฐานของผ้าจกราชบุรี
ประโยชน์ ใช้ทอเป็นตีนผ้าซิ่นตีนจก หน้าหมอนจก
- ลายกาบดอกแก้ว
ที่มาของชื่อ เป็นลายในตระกูลลายกาบ
แนวทางสันนิษฐาน นักวิชาการกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม กำหนดชื่อขึ้นใหม่
แหล่งที่นิยมทอ กลุ่มช่างฝีมือตำบลดอนแร่ เช่น บ้านห้วย หนองโป่ง วัดนาหนอง ดอนซาด ดอนกอกและตำบลรางบัว รางอาว ชัฏใหญ่
ประโยชน์ ใช้ทอเป็นลายในตีนผ้าซิ่นตีนจก หน้าหมอนจก
ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก ผ้าจกไท-ยวน ราชบุรี คุณ อุดม สมพร
ต้นฉบับ : http://www.thaitextilemuseum.com/HOME/TaiYuan/taiyuan.htm
<- ย้อนกลับไปยังหน้ารวม link ลายผ้า, ข้อมูลจากพิพิธภัณฑ์ผ้า มหาวิทยาลัยนเรศวร