วันที่เอกสารถูกสร้าง: 
01/03/2009
ที่มา: 
http://www.monstudies.com

นิทานมอญ เรื่อง แหม็ะอ๊อกเค (ศรีธนญชัย)

โดย พระมหาจรูญ ญาณจารี
แปลเรียบเรียงจากเอกสารมอญ

ในกาลวันหนึ่ง อมาตย์ 4 คนคิดจะกำจัดแหม็ะอ๊อกเคเสีย จึงเข้ากราบทูลต่อพระราชาว่า  ข้าแต่พระองค์ ข้าทาสบริพาร 500 คนต้องออกไปจากพระราชมณเฑียรโดยหาความผิดมิได้เลย  แต่เป็นเพราะแหม็ะอ๊อกเคใส่ร้ายใคร่ความให้ พวกเขาเหล่านั้นจึงต้องออกไป  ด้วยเหตุนั้นข้าพระองค์ทั้งหลายขอพระบรมราชานุญาต หากพระองค์พระราชทานอนุญาต เหล่าข้าพเจ้าก็จะไปรับข้าทาสบริพารมาสู่พระราชวังอีก  หากพระองค์ไม่พระราชทานอนุญาต เหล่าข้าพเจ้าก็ไม่อาจจะรับตัวคืนมาได้ ฯ

พระราชาได้พระราชทานอนุญาต เหล่าอมาตย์จึงได้ไปรับข้าทาสทั้ง 500 คนกลับคืนมา  แล้วกราบทูลกับพระราชาอีกว่า ไข่ไก่จมอยู่ในแม่น้ำ หากใครคนใดคนหนึ่งงมได้ก็จะได้รับเครื่องบำเหน็จเงินทองเป็นจำนวนมาก ถ้างมไม่ได้ ก็จะถูกลงโทษทัณฑ์  พระราชาได้สดับดังนั้นแล้ว จึงตรัสว่าความคิดของท่านอมาตย์ ถ้าเป็นจริงดังนั้นก็จะเป็นสิ่งที่ดียิ่งนัก

อมาตย์ทั้ง 4 คนจึงสั่งให้เหล่ามหาดเล็กตีฆ้องร้องเป่าทั่วพระนคร แต่ไม่มีผู้ใดรับอาสาเลย

มหาดเล็กจึงกราบทูลพระราชาว่า ข้าพระองค์ไปประกาศทั่วพระนคร แต่ไม่มีผู้ใดรับอาสาเลย พระเจ้าคะ

พระราชาจึงรับสั่งให้เรียกแหม็ะอ๊อกเคมา แล้วพระราชาตรัสว่า  แน่ะเจ้าแหม็ะอ๊อกเค บัดนี้เราจะใช้ท่านพร้อมกับทาสสาวจำนวน 6 คน ให้ไปงมเอาไข่ไก่ในแม่น้ำให้จงได้ ถ้างมได้เราจะปูนบำเหน็จเงินทองเป็นจำนวนมากให้  ถ้างมไม่ได้เราจะลงโทษทัณฑ์แก่เจ้า

ในเวลาจะลงงมไข่ไก่ ทาสสาวจำนวน 6 คนนั้นอยู่ในอาณัติคำสั่งของอมาตย์ทั้ง 4  อมาตย์ได้ให้ซ่อนไข่ได้ไว้คนละฟอง แหม็ะอ๊อกเคไม่รู้เรื่องเลย

เมื่อถึงเวลาทั้ง 7 คนก็ได้ดำน้ำลงไป ทาสสาว 6 คนนั้นพอดำลงไปเท่านั้นก็ได้นำไข่ไก่ขึ้นมาคนละฟอง ส่วนแหม็ะอ๊อกเค งมตั้งแต่เช้าจนเย็นไม่ได้ไข่ไก่สักฟองเลย  ทีนั้นเขาจึงแสดงปฏิภาณขึ้นด้วยการพอดำลงไปเมื่อโผล่ขึ้นมาก็ขันดังไก่ตัว ผู้ว่า “เอิก เอเอ โอก”  ขึ้น 3 ครั้ง แล้วกลับขึ้นมา

พระราชารับสั่งให้เรียกคนทั้ง 7 มา ตรัสถามว่า ใครงมไข่ไก่ได้บ้าง  ถ้างมได้เอามาแสดงให้เราดู  ทีนั้นเหล่าทาสสาวทั้ง 6 จึงแสดงให้ดูคนละฟอง

ส่วนแหม็ะอ๊อกเค ได้หรือไม่ได้ ก็ไม่กราบทูล นั่งนิ่งใช้ปัญญาอยู่  พระราชาจึงตรัสถามเขาว่า แน่ะเจ้าแหม็ะอ๊อกเค เจ้างมได้ไข่ไก่กี่ฟองหรือ  ถ้างมได้เอามาแสดงให้เราดู  ถ้าเจ้างมไม่ได้ละก็ เราจะลงโทษทัณฑ์แก่เจ้า

แหม็ะอ๊อกเคจึงกราบทูลขึ้นว่า ข้าแต่พระราชา ธรรมดาเราซึ่งเป็นผู้ชายนั้น ก็เหมือนกับไก่ตัวผู้ไม่มีไข่แน่นอน ธรรมดาผู้หญิงนั้นก็เหมือนกับไก่ตัวเมีย  ไก่ตัวเมียนั้นต้องอาศัยไก่ตัวผู้ถึงจะได้ไข่   ธรรมดาของผู้ชายที่จะได้ไข่นั้นหามีไม่เลย  ข้าแต่พระราชา ถ้าควายตัวผู้ออกลูกได้  ข้าพเจ้าก็สามารถงมไข่ไก่ได้เหมือนกัน พระเจ้าคะ

ครั้นแหม็ะอ๊อกเคกราบทูลอย่างนั้นแล้ว พระราชาทรงสดับแล้วทรงดำริในใจว่า  เราต้องการจะกำจัดเขานั้น แต่เอาโทษเขาไม่ได้เลย มิหน่ำซ้ำยังจะต้องยอมแพ้เขาอีกวาระหนึ่ง ฉะนี้แล

นิทานเรื่องนี้ภาคภาษามอญ

ไฟล์แนบขนาด
talemon01.pdf38.26 KB