พุทธศาสนสุภาษิต : ความกตัญญูและพรหมวิหาร

พุทธศาสนสุภาษิต : ความกตัญญูและพรหมวิหาร

  • หิริโอตฺตปฺ ปิยญฺเญว โลกํ ปาเลติ สาธุกํ
    หิริและโอตตับปปะ ย่อมรักษาโลกไว้เป็นอันดี
  • โลโกปตฺถมฺภิกา เมตฺตา

พุทธศาสนสุภาษิต : วาจา

พุทธศาสนสุภาษิต : วาจา

  • หทยสฺส สทิสี วาจา
    วาจาเช่นเดียวกับใจ
  • สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ
    ความเป็นผู้สะอาด พึงทราบได้ด้วยถ้อยคำสำนวน
  • ทุฏฺฐสฺส ผรุสวาจา

พุทธศาสนสุภาษิต : ภรรยา

พุทธศาสนสุภาษิต : ภรรยา

  • ภตฺตา ปุญฺญาณมิตฺถิยา
    ภัสดาเป็นสง่าของสตรีฯ
  • ภตฺตารํ นาติมญฺญติ
    ภรรยาดี ไม่ดูหมิ่นภัสดา
  • ภตฺตุ ฉนฺทวสานุคา

พุทธศาสนสุภาษิต : ผู้ครองเรือน

พุทธศาสนสุภาษิต : ผู้ครองเรือน

  • ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา
    เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี นำทุกข์มาให้ฯ
  • อนุฏฺฐานมลา ฆรา

พุทธศาสนสุภาษิต : หว่านพืชเช่นใด ได้ผลเช่นนั้น

พุทธศาสนสุภาษิต : หว่านพืชเช่นใด ได้ผลเช่นนั้น

  • อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ
    ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ย่อมได้สิ่งที่เลิศอีก
  • มนาปทายี ลภเต มนาปํ

พุทธศาสนสุภาษิต : การชนะ

พุทธศาสนสุภาษิต : การชนะ

  • สพฺพรติง ธมฺมรติ ชินาติ
    ความยินดีในธรรมย่อมชนะความยินดีทั้งปวง
  • ตณฺหกฺขโย สพฺพทุกฺขํ ชินาติ

พุทธศาสนสุภาษิต : สหาย

 พุทธศาสนสุภาษิต : สหาย

พุทธศาสนสุภาษิต : ความทุกข์

พุทธศาสนสุภาษิต : ความทุกข์

  • ทฬิทฺทิยํ ทุกฺขํ โลเก
    ความจนเป็นทุกข์ในโลก
  • อิณาทานํ ทุกฺขํ โลเก
    การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก
  • ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา

พุทธศาสนสุภาษิต : ความโกรธ

พุทธศาสนสุภาษิต : ความโกรธ

  • โกธํ ฆตฺวา น โสจติ
    ฆ่าความโกรธได้แล้วย่อมไม่เศร้าโศก
  • โกโธ สตฺถมลํ โลเก
    ความโกรธเป็นดังสนิมศัสตราในโลก
  • โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ

พุทธศาสนสุภาษิต : ทรัพย์และอนิจจัง

พุทธศาสนสุภาษิต : ทรัพย์และอนิจจัง

  • น จาปิ วิตฺเตน ชรํ วิหนฺติ
    กำจัดความแก่ด้วยทรัพย์ไม่ได้
  • น ทีฆมายุง ลภเต ธเนน
  • Syndicate content