พุทธศาสนา

พุทธศาสนสุภาษิต : การงาน

• อกิลาสุ วินฺเท หทยสฺส สนฺติง
  คนไม่เกียจคร้าน พึงได้รับความสงบใจ
• สุทสฺสํ วชฺชมญฺเญสํ อตฺตโน ปน ทุทฺทสํ
  

พุทธศาสนสุภาษิต : คนชั่วกับลาภสักการะ

• หนฺติ โภคา ทุมฺเมธํ
  โภคทรัพย์ย่อมฆ่าคนมีปัญญาทราม
• สกฺกาโร กาปุริสํ หนฺติ
  สักการะ ย่อมฆ่าคนชั่วเสีย

พุทธศาสนสุภาษิต : ความกตัญญูและพรหมวิหาร

• หิริโอตฺตปฺ ปิยญฺเญว โลกํ ปาเลติ สาธุกํ
  หิริและโอตตับปปะ ย่อมรักษาโลกไว้เป็นอันดี
• โลโกปตฺถมฺภิกา เมตฺตา
  

พุทธศาสนสุภาษิต : วาจา

• หทยสฺส สทิสี วาจา
  วาจาเช่นเดียวกับใจ
• สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ
  ความเป็นผู้สะอาด พึงทราบได้ด้วยถ้อยคำสำนวน
• ทุฏฺฐสฺส ผรุสวาจา
  

พุทธศาสนสุภาษิต : ภรรยา

• ภตฺตา ปุญฺญาณมิตฺถิยา
  ภัสดาเป็นสง่าของสตรีฯ
• ภตฺตารํ นาติมญฺญติ
  ภรรยาดี ไม่ดูหมิ่นภัสดา
• ภตฺตุ ฉนฺทวสานุคา
  

พุทธศาสนสุภาษิต : ผู้ครองเรือน

• ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา
  เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี นำทุกข์มาให้ฯ
• อนุฏฺฐานมลา ฆรา